The Mrs. Carter Show World Tour 2014

Op het moment dat ik hoorde dat Beyoncé in 2014 weer naar Nederland zou komen, twijfelde ik geen moment. Vorig jaar ging ik ook al naar haar The Mrs. Carter Show World Tour, maar dat betekende niet dat ik niet nog een keer wilde gaan. In de presale scoorde ik kaarten voor mijn zusje, een vriendin van haar en voor mezelf. 18 maart 2014 zou ik Beyoncé weer gaan zien en ik kon niet wachten. Eergisteren was het eindelijk zover: ik ging voor de tweede keer naar Beyoncé.

Tickets uitgeprint!

’s Ochends moest ik naar school, maar gelukkig was ik alweer op tijd thuis. De zenuwen begonnen al te komen. Twee keer de kaartjes uitgeprint, honderd keer gekeken voor de juiste route met het openbaar vervoer, tien keer naar de wc gaan.. Ik had er gewoon heel veel zin in.

Van tevoren aten mijn zusje en ik een stuk pizza die we amper door onze keel kregen. Om 5 uur pakten we de bus. Het vriendinnetje van mijn zusje zou al in die bus zitten. “Wat nu als ze in de verkeerde bus gaat zitten?”, vroeg ik aan mijn zusje. Ik ben vaak zenuwachtig voor tentamens en presentaties, maar hiervoor was ik ook zenuwachtig. Uiteraard zat ze gewoon in de goede bus en konden we onze reis voortzetten. We misten onze aansluiting met de Brabantliner naar Utrecht. We zagen de bus voor onze neus vertrekken. Baalmoment! Maar dat had ik natuurlijk wel een beetje ingecalculeerd. Een half uurtje wachten met drie Beyoncé-fans was ook niet verkeerd. “Welke liedjes zou ze gaan doen? Zou Jay-Z er zijn?” Eenmaal in de bus richting Utrecht kwamen we terecht in de file. Stress, want dan zouden we de aansluiting naar Amsterdam Bijlmer ArenA niet meer halen op Utrecht Centraal. Ook kwam dat gelukkig goed en we kwamen uiteindelijk ruim op tijd aan bij het concert van Beyoncé. Wel goed dat we eerder vertrokken waren, want je weet het maar nooit met het openbaar vervoer.

Half 8: de zaal begint langzaam vol te stromen

Op station Bijlmer ArenA dronken we nog een Starbucksje, dat kan immers niet ontbreken als je in Amsterdam bent. Met z’n drieën liepen we zingend naar de Ziggo Dome. Queen B., here we come! We waren rond kwart over 7 bij Ziggo Dome en er stond geen rij meer, want de deuren waren om half 7 al opengegaan. Wij hadden zitplaatsen dus onze plekken stonden al vast. Als je staanplaatsen hebt, lig je natuurlijk de hele dag voor de deur. We kochten munten (die trouwens achterlijk duur zijn, maar dat terzijde), haalden wat drinken en mijn zusje kocht nog een super vette Flawless sweater. Onze plaatsen waren heel goed. We zaten op de eerste ring recht voor het podium. Zo konden we alles goed zien.

We’re ready! 

Om 8 uur begon het voorprogramma: DJ Monsieur Adi bracht de stemming er goed in. Hij draaide lekkere plaatjes, maar we waren natuurlijk maar op één iemand aan het wachten: Queen B. Om uur zou ze komen. Eindelijk, we konden niet wachten. Om 10 voor 9 moest ik eigenlijk naar het toilet, maar ik dacht: zometeen begint ze vroeger en dan zit ik op de wc. Geen goed plan dus. Toen ze er om kwart over 9 nog niet was, besloot ik toch maar te gaan. Toen ik op de wc zat, begon de hele zaal te gillen. NEEEE! Ik zou het begin missen, wat een ellende! Zo snel als ik kan sprintte ik weer naar mijn plek. We zaten ergens helemaal in het midden, dus ik moest nog zo’n 15 mensen voorbij voordat ik er weer was. Half struikelend, gillend en rennend was ik toch nog nét op tijd. Mijn zusje was op dat moment aan het filmen en dat resulteerde in het volgende:

Pfew, gelukkig ik had nog niks gemist. De lichten waren uitgegaan en de muziek was gestart. De grande entrée van Beyoncé kon beginnen. Ze trapte af met Who Run the World (Girls!) en iedereen ging uit hun dak. Gekkenhuis! Ik kon het amper geloven dat we daadwerkelijk daar waren.

Er kwamen een heleboel nummers van haar nieuwe album voorbij: Flawless, Yoncé, Patition, Blow, Haunted en ook Drunk in Love. Helaas zonder Jay-Z. Daar hadden we wel op gehoopt, maar stiekem hadden we het niet verwacht. Ook kwamen oude hits voorbij zoals Crazy in Love, Baby Boy, Irreplacable, Love on Top en Single Ladies.

Het eerste gedeelte was vooral party party, maar aan het einde liet Mrs. Carter ook haar gevoelige kant zien. Heaven en Halo bezorgde mij kippenvel en een klein traantje in mijn ogen. Als ik aan de show terug denk, dan denk ik aan ultiem entertainment en perfectie. Alles was goed. Beyoncé zong geweldig, haar outfits waren geweldig en ook de choreografie was onwijs goed. De hele show straalde zelfvertrouwen, sensualiteit klasse en stijl uit. Beyoncé is de koningin van de verleiding en dat heeft ze weer dubbel en dwars bewezen met deze show. Na de release van haar nieuwe album, werd er veel gesproken over haar songteksten die veel over seks gaan. Deze show draaide daar wel om (tijdens Partition veranderde het podium zowaar in een stripclub met een chaise longue), maar wie denkt dat het alleen daar om draaide, heeft het mis. Ze gaf zelf al aan in haar tussenstukjes: seduction is more than beauty. Op de een of andere manier heeft Beyoncé de gave om seks om te zetten naar iets heel sensueels en niks ordinairs. Ik hoop trouwens dat Miley Cyrus heeft meegekeken, want zij kan nog wel wat leren van twerking van Queen B.

Een klein stukje van Love on Top

Ik heb gewoon geen woorden voor het concert. Het was zo ontzettend gaaf om mee te maken en ik zou zo weer gaan als ik de mogelijkheid had. Ik heb iedere minuut van de show genoten. Beyoncé is gewoon.. Alles. Alles klopte. De windmachine die haar lange krullen lieten waaien, de outfits, de sexy danseressen die een onwaarschijnlijk goede choreografie neerzetten, de gouden confetti regen. Ze is oogverblindend mooi, ze pakt het publiek niet alleen in met haar dansnummers, ook zingt ze geweldig. Haar stem hapert geen enkel moment en is nooit buiten adem. Het was gewoon geweldig.

Wat vind jij van Beyoncé? Was jij ook bij het concert? 

Liefs van Tedje