Treinverhalen #2

Ik zit vaak in de trein en dan vind ik het heerlijk om te kijken en luisteren naar andere mensen. Ik weet het, dat is niet zo netjes, maar soms kún je gewoon niet anders. In deze rubriek wil ik mijn ervaringen in de trein met jullie delen. 

Ik zit in de trein van Maastricht naar Eindhoven. De trein is nog niet vertrokken en staat dus nog stil op het perron. Ik kijk naar buiten en ik zie een vrouw van ongeveer 40 staan. Ze is best wel stevig en ook nog eens fout gekleed. Geen goede combi dus. Ze is aan het zwaaien naar iemand die in de trein zit. Ik probeer erachter te komen naar wie ze zwaait. Ik heb het al vrij snel door: ze zwaait naar de man die achter mij zit. De man is groot en kaal, ook rond de 40 jaar. De vrouw pakt haar telefoon en even later hoor ik ‘pling’. De man heeft een sms gekregen van de vrouw. Hij lacht hardop. Het duurt nog 3 minuten voordat de trein vertrekt. De vrouw stopt met zwaaien en gaat op het bankje zitten dat achter haar staat. De trein begint een lawaai te maken: we gaan zo vertrekken. Ineens hoor ik gesnik, de man beseft waarschijnlijk dat hij de vrouw moet gaan missen. Ik kijk achterom en krokodillentranen lopen over de wangen van de man. De vrouw zit nog steeds op het bankje en begint weer te zwaaien. We rijden langzaam weg. Als we in Sittard zijn (ongeveer een kwartier later), begint de man weer tot rust te komen. Hij heeft een kwartier zitten snikken en steeds hoorde ik ‘pling’. Ik vraag me af of ze getrouwd zijn, of misschien hebben ze wel een geheime relatie. Je weet het niet.

Liefs van Tedje